ناماده باوری
قطع | سانتیمتر | ابعاد | تعداد صفحه | کاغذ پیشنهادی |
---|---|---|---|---|
رحلی بزرگ | 33 × 24 | 36 | 38 | 40 |
رحلی | 28 × 21 | 4 | 6 | 8 |
وزیری کتاب | 31-32 | 33 | 34 | 36 |
رقعی | 80.5-82.5 | 84.5 | 87 | 92 |
ربعی | 23.5 × 16.5 | 26 | 27 | 29 |
خشتی بزرگ | 62.5-64.5 | 66.5 | 69 | 74 |
خشتی کوچک | 34-35 | 36 | 37 | 39 |
پالتویی بزرگ | 87.5-89.5 | 91.5 | 94 | 99 |
- Immaterialism
- گراهام هارمن استاد سرآمد فلسفه در لس آنجلس
- شخصیتی اصلی در دنیای رئالیسم دگرباش در فلسفه معاصر
کتاب Immaterialism در سال 2017 توسط انتشارات دانشگاه آکسفورد منتشر شده است. نویسنده این کتاب، گراهام هارمن، استاد ممتاز فلسفه ذهن و زبان در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی است. او علاوه بر تدریس، تحقیقات گستردهای در زمینههای فلسفه ذهن، متافیزیک، فلسفه دین و اخلاق داشته است. کتاب Immaterialism حاصل سالها تحقیق و تأمل فلسفی نویسنده است. در این کتاب، هارمن نظریهای فلسفی به نام "مادهزدایی" یا Immaterialism را مطرح میکند. او در فصل اول کتاب، پس از بررسی دیدگاههای مختلف در مورد ماهیت واقعیت، استدلال میکند که واقعیت فیزیکی بدون وجود ذهن، بیمعناست و واقعیت مستقل از ذهن وجود ندارد. سپس در فصلهای بعدی، با نقد دیدگاههای مادهگرایان و اثباتگرایان، خاطرنشان میکند که تنها چیز واقعی و بنیادین، ذهن است. ماده و دنیای فیزیکی صرفاً بازتابی از ذهن هستند. در فصلهای پایانی کتاب نیز، هارمن به بررسی نتایج و پیامدهای فلسفی وجودشناختی، معرفتشناختی و اخلاقی نظریه مادهزدایی میپردازد. در مجموع، کتاب Immaterialism تلاشی است از سوی هارمن برای احیای سنت ایدهآلیسم در فلسفه معاصر و نشان دادن اشکالات دیدگاههای مادهگرایانه.
پیمان شیرپور: کتاب "Immaterialism" تالیف گراهام هارمن، فیلسوف معاصر انگلیسی است که حوزه تخصصیاش فلسفه ذهن و متافیزیک است. این کتاب، نظریه جدید و بحثبرانگیز "غیرمادی گرایی" یا "Immaterialism" رو مطرح میکنه که براساس اون، ذهن و آگاهی انسان ذاتاً "غیرمادی" و مبتنی بر "اطلاعات" هستند. هارمن سعی میکنه استدلال کنه که هیچ دلیلی وجود نداره باور داشته باشیم آگاهی ما مبتنی بر فعالیت مغزه و اینکه مغز بیشتر یه "رابط" بین ذهن و بدن است تا یه "تولیدکننده" آگاهی. نظریهایه که قطعاً باید خوند!
در مورد کتاب "Immaterialism" نوشته گراهام هارمن، نقدها و نظرات متفاوتی از سوی فیلسوفان و نویسندگان دیگر مطرح شده. برخی از فیلسوفان ذهن، مانند دیوید چالمرز و دنیل دنت، از این نظریه استقبال کردند و آن را جرقهای برای بازاندیشی دربارهٔ ماهیت غیرفیزیکی ذهن دانستند. البته با برخی جزئیات نظریه هارمن موافق نبودند. اما فیلسوفان دیگری مانند ند بلاک، جان سرل و پل چرچلند به شدت با نظریه هارمن مخالف بودند و آن را غیرعلمی، خیالپردازانه و حتی خطرناک توصیف کردند. آنها بر این باورند که همچنان شواهد قانعکنندهای برای پیوند میان ذهن و مغز وجود دارد. در مجموع، این کتاب بحثهای زیادی را در حوزه فلسفه ذهن برانگیخته که نشان از اهمیت آن داره، هرچند که هنوز جای بحث و چالشهای فراوانی داره.