نقدی جامعه و کامل از آلبوم من عاشقم با صدای میثم معافی و موسیقی پیمان شیرپور در مجله وزین و بین المللی هنرمند به چاپ رسیده است. می توانیم این مقاله را در عکس زیر مطالعه بفرمایید.

آلبوم میثم معافی با نام «من عاشقم» با آهنگسازی و تنظیم پیمان شیرپور، و خوانندگی میثم معافی و ترانه‌هایی از عبدالجبار کاکایی می‌تواند نویدگر آینده‌ای روشن در موسیقی پاپ کشور باشد. چراکه ترانه‌های عاشقانه عبدالجبار کاکایی از لایه‌های ویژه‌ای به موضوع عشق پرداخته است. برخلاف سایر ترانه‌های عاشقانه که مضمون آن‌ها مسایل سطحی از قبیل معانی چون تو رفتی و من مردم می‌باشد، این ترانه‌ها به عشق از زاویه دیگری پرداخته است.
در خلق آثار هنری اگر هنرمند بتواند به مسایل عمومی که یکی از آن‌ها عشق می‌باشد، از زاویه خاص‌تری بپردازد، اثر مورد توجه قرار خواهد گرفت. حال اگر ترانه با موسیقی و خوانندگی همراه شود و خواننده بتواند عاشقانه و رها اجرا کند، شاهد اثری تأثیرگذار خواهیم بود. منظور از عاشقانه و رها این است که خواننده با صدای خود کلیه مفاهیم را القا کند که خود مهارت خاصی نیاز دارد.
آثاری چون «من عاشقم» و «تن‌ها» در آلبوم میثم معافی، دارای چنین خصلتهایی است به جز موسیقی و ترانه که بسیار مطلوب عمل کرده است؛ خواننده نیز با تکنیک بالا و تبحر در تفهیم معانی کلمات، اثری در خورد توجه را به مخاطب ارایه کرده است.
یکی از نکاتی که باید به آن توجه می‌شد، تلفیق شعر و موسیقی در آهنگ «من عاشقم» در عباراتی چون «وای از عذابم» و «بی‌تو سرابم» به گوش می‌رسد که اگر آهنگساز به جای تلفیق این عبارات به صورت سر میزان آن را اصطلاحاً پشت ضرب تلفیق کرده بود جای هیچ صحبتی باقی نمی‌ماند. همچنین در اثری چون تنها رعایت محدوده صوتی خواننده و جواب سازها که در این قطعه به عهده سازهای زهی بوده است، با توجه به اینکه جوابهای ملودی خواننده در همان محدوده اجرا شده است، به گونه‌ای تاثیر شنیداری را تا حدودی کم می‌کند درحالیکه اگر جواب‌ها یک اکتاو پایین‌تر داده شود، کلیه بخش‌ها به صورت تفکیک از یکدیگر شنیده خواهد شد. اما با تمام این مسایل آلبوم من عاشقم درخور توجه است و نویدبخش آینده‌ای روشن در موسیقی پاپ کشور خواهد بود.
خوانندگی یک فن تخصصی است که باید رنگ صدای خوب که مسأله‌ای موروثی است با تکنیک‌ که موضوعی اکتسابی است همراه شود، خواننده در این اثر از رنگ صدای مناسب برخوردار است و همچنین این رنگ صدا منحصر به خود اوست و تقلید از کسی نمی‌باشد. این رنگ صدا با تکنیک‌هایی چون آکسان‌ها، مردانت‌ها، و شدت و ضعف صوت که در موسیقی تحت عنوان کرشندو و دکرشندو می‌باشد، به خوبی رعایت شده است.
اصولاً قدرت ارکستر در موسیقی پاپ، با خواننده تکمیل می‌شود که هستند آثاری با ارکستراسیونهای مطلوب که خواننده با ضعف خود آن‌ها را از بین برده است. خوشبختانه این مجموعه از لحاظ آهنگسازی، ارکستراسیون و اجرای خواننده در سطح خوبی قرار دارد. با امید به اینکه در آینده شاهد آثاری درخشان‌تر از این هنرمندان باشیم.